Het langzame leven van Kees Torn
Tien jaar geleden stond hij nog in een uitverkocht LUXOR theater, nu leeft hij al jaren een teruggetrokken bestaan. Cabaretier, dichter, denker en drinker Kees Torn houdt het in 2012 voor gezien. Het duizend-koppig publiek heeft hij ingeruild voor twee, drie vrienden met wie hij correspondeert: “Nu weet ik tenminste tegen wie ik het heb”. In de documentaire Het langzame leven van Kees Tornkrijgt filmmaker André van der Hout toegang tot zijn leven.
Negen theaterprogramma’s maakt Kees, vol met pakkende nummers, vindingrijke taalgrappen, overpeinzingen en virtuoos pianospel. Hij doet in 1994 mee aan het Leids Cabaret Festival, waar hij de jury- en publieksprijs wint. Met het lied ‘Streepjescode’, waarin hij beschrijft hoe hij zijn vader probeert te leren kennen via de onderstreepte woorden in boeken die hij van hem heeft geërfd, wint hij de Annie M.G. Schmidtprijs 1998. Het tiende theaterprogramma van Kees Torn zal er niet komen: hij stopt in 2012 met optreden. Na een traumatische ervaring kan hij de noodzakelijke afzondering bij het schrijven, de dwang van een deadline en het vele reizen niet meer opbrengen.
Tussen zijn typemachines, sigarendoosjes en vulpennen in lijkt de moderne tijd niet doorgedrongen tot het leven van Kees. De documentaire volgt hem in zijn alledaagse bestaan. Ver van de roem is hij een kunstenaar van het kleine geworden. Een vogelplaatje op een brief, drie keer woordwaarde met scrabble, een lofzang op zijn vrouw José. Maar 's nachts komen de spoken, de dienaren van het recht die een schaduw werpen over zijn nieuwe ogenschijnlijk rimpelloze bestaan. Net als zijn alcoholverslaving verhinderen die een terugkeer naar het theater waar Kees zich twee decennia zo thuis heeft gevoeld.
Zo ontstaat een intiem portret met een andere Kees Torn dan de cabaretier die we de afgelopen decennia hebben leren kennen. Wat hetzelfde is gebleven zijn de onnavolgbare gedachtekronkels, de veelzijdigheid van zijn talent, de timing en de zelfspot. Uiteindelijk kruipt het bloed echter waar het niet gaan kan en richt Kees Torn zich opnieuw tot een groter publiek, maar in een andere vorm dan we gewend zijn.
Ondanks de aanwezigheid van veel nooit vertoond archiefmateriaal is Het langzame leven van Kees Tornniet een portret van een beroemdheid die teert op oude successen, of een zelfgenoegzame terugblik op een rijk cabaretverleden, maar een film die zich afspeelt in het onbarmhartige heden, met de problemen, kansen, zorgen èn genoegens van nu.
Regisseur: André van der Hout
Producent: Basalt Film