In 2011 schrijft het Nederlandse honkbalteam sportgeschiedenis door in Panama de wereldtitel te veroveren. In een zinderende finale verslaat het de grootmacht en 25-voudig wereldkampioen Cuba. Het is de bekroning van een proces dat tien jaar eerder in gang is gezet door Robert Eenhoorn. De oud-speler van de New York Yankees legt de basis voor een nieuwe koers. Nederland wordt met vallen en opstaan beter, maar als Brian Farley in 2010 begint als bondscoach, groeit het team uit tot een hechte eenheid. De selectie bestaat uit een bijzondere mix van spelers uit Nederland en de Antillen. Het brengt succes én saamhorigheid. Voor hun prestatie worden alle teamleden benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zo krijgt het honkbalgoud een Koninklijk tintje. 

In 2005 organiseert Nederland voor het eerst een jeugd WK. Het wordt een groot voetbalfeest. De stadions zitten vol en de fans zien een Argentijns wonderkind in wording. Lionel Messi, net 18, wordt wereldkampioen en is de beste speler van het WK. In Andere Tijden Sport een terugblik op dit zomerse toernooi. Waar de sterren van nu nog heel benaderbaar zijn. De grootste talenten uit 24 landen zijn te zien op de Nederlandse velden. Nederland heeft ook een ster.  Quincy Owusu Abeyie is dé speler van het Oranje van Foppe de Haan. Hoe het Messi is vergaan is algemeen bekend, maar wie kent Quincy nog?

Lieke Martens had een droom die niet bestond. Profvoetballer worden, dat konden meisjes niet. Toch ging ze voetballen. Met de jongens, in veel te grote shirts. Ze zette door; speelde voor een grijpstuiver in de Eredivisie Vrouwen en vocht tegen heimwee in België, Duitsland en Zweden. Alles om beter te worden. In 2017 gebeurde er iets wat groter was dan het spelletje zelf. Nederland raakte op het EK in eigen land in de ban van de Oranjevrouwen met tienduizenden supporters op de tribune en miljoenen voor het scherm. Lieke was de ster, misschien wel tegen wil en dank. Liever bleef ze bescheiden en schuilde ze achter het team. Andere Tijden Sport blikt met Lieke Martens, haar ouders en voetbalvriendin Kika van Es terug op de definitieve doorbraak van het vrouwenvoetbal in Nederland. 

Zaterdag 22 februari start een nieuwe reeks van Andere Tijden Sport, het sportgeschiedenisprogramma van NOS en NTR. Dione de Graaff duikt in de geschiedenis van Jacco Eltingh en Paul Haarhuis, het meest succesvolle tennisduo van Nederland dat 63 weken de wereldranglijst in het dubbelspel aanvoerde. Verder wordt de zilveren medaille die schaatser Jan Ykema tijdens de Winterspelen van 1988 in Calgary behaalt vanuit een ander perspectief bekeken en komen er nooit eerder vertoonde kleurenbeelden van de jonge Johan Cruijff aan het licht. Hoe zijn deze beelden al die jaren ongezien gebleven?

Jan Ykema wint in 1988 zilver op de 500 meter tijdens de Olympische Spelen in Calgary. Nog nooit was een Nederlander zo goed op de kortste schaatsafstand als de Fries. Het is een bekroning van de jaren daarvoor, als Ykema anders moet leren schaatsen van zijn coach Henk Gemser. Die aanpak, met de focus op techniek, vindt Ykema maar niks. Hij wil wedstrijden rijden. De beste zijn. Winnen. Tijdens zijn olympische 500 meter komt alles samen. Zijn explosiviteit, de oerkracht, de startsnelheid en die fameuze laatste 100 meter. Alle lessen van Gemser, die met tranen in zijn ogen langs de kant van de baan staat, komen samen in zijn beste race. 

Oud-ploeggenoten Hein Vergeer en Geert Kuiper kijken naar de bijzondere carrière van de Pietje Bell van het schaatsen en Gemser geeft schaatsles; wat moest Ykema anders doen? In die jaren is Ykema niet alleen op het ijs, maar ook buiten de baan een fenomeen. De man met de gulle lach, die altijd weddenschappen afsloot en op trainingskampen vaak urenlang achter de gokkast stond. Na zijn carrière raakt hij vijftien jaar lang verslaafd aan coke en speed. Ykema slaat op de vlucht als schuldeisers achter hem aanzitten. Nu, jaren later, is hij clean, schildert hij huizen en is hij blij met zijn leven. De handgranaat van weleer is tevreden met de tweede kans die hij heeft gekregen. 

Op de sterfdag van Johan Cruijff onthult Andere Tijden Sport de vondst van nieuwe kleurenbeelden van de beste voetballer die Nederland ooit heeft gekend. Tussen 1963 en 1973 filmt Amsterdammer Louis van Schoonhoven met zijn 8 mm filmcamera Cruijff en Ajax, in een tijd waarin lang niet alles werd vastgelegd en tv-beelden nog zwart-wit waren. De beelden tonen een ster in wording én de ontwikkeling van Ajax. Een club in degradatiezorgen in 1964, maar de beste van wereld in 1972. De amateurfilmer is werkelijk gek van Cruijff. De meer dan driehonderd filmpjes liggen opgeslagen in het mediamuseum van Beeld & Geluid en zijn ontdekt door Frits van Rijn, redacteur van Andere Tijden Sport bij de familie van de inmiddels overleden filmer. Klaas Nuninga, die het debuut van Cruijff meemaakte, Arie van Eijden, die met Johan in de jeugd speelde, Ajax-ploeggenoot Jan Mulder, tegenstander Rinus Israel en voormalig medespeler Ruud Krol kijken samen naar de beelden. 

Het verhaal van Paul Haarhuis en Jacco Eltingh, die samen het beste Nederlandse tennisdubbel aller tijden vormden. Ze zijn ruim een jaar nummer 1 van de wereld, winnen wereldkampioenschappen en veroveren grandslamtitels. Op 4 juli 1998 staan ze in de finale van Wimbledon tegen hun Australische aartsrivalen ‘the Woodies’. Als de Nederlanders winnen, zijn ze het eerste dubbel ooit met een Career Slam, winst tijdens elk van de vier Grand Slams. Het is hun laatste kans, want Jacco Eltingh gaat stoppen. Paul Haarhuis begint slecht aan de finale en lijkt niet bij de les. Maar ineens is daar de ommekeer. Met dank aan Dennis Bergkamp.