Voor de moord op Willem van Oranje

Heren, welkom. We hebben vandaag maar één agendapunt. Wat gaan we doen met Balthasar Gerards? Mag ik? Ik denk dat we hem moeten ondervragen. Hoe gaan we dat doen? Iemand? We gaan hem slaan met stokken. Dan smeren we zijn wonden in... Met zout? Nee, met honing. Honing? Dan laten we de geit die wonden aflikken. Dat doet pijn. Of we binden hem vast met handen en voeten. Of we hangen aan elke teen een gewicht van 150 pond. Ik weet wat: We geven hem nieuwe schoenen. Ja, schoenen van hondenleer. Bij het vuur krimpen de schoenen. Dat zit héél vervelend. Dat zal hem leren. We branden zijn voetzolen. Of we doen brandende fakkels onder zijn oksels. Dat doet pijn. Of naalden onder zijn nagels. Nee, fakkels. Naalden! Heren, heren... Relax. We kunnen doen én de honing, én de geit, én de schoenen, én de gewichten, én de naalden én de fakkels. Ja, dat is echt een goed idee. Dan vertelt hij ons alles. Even een los ideetje. Wat denken jullie van rechterhand eraf? Dat kan, maar we kunnen hem ook helemaal opensnijden. Of we rukken zijn hart eruit. Of niet? En dan smijten we zijn hart in zijn smoel. Nee, ik weet wat. We hakken zijn kop eraf en zetten die op een spies bij de schoolpoort. Nee, ik heb meer iets met vierendelen. Kop eraf! Vierendelen! Heren, heren, even rustig. We kunnen én de hand eraf, én opensnijden én kop eraf én vierendelen. Ja, dit is zo'n goed idee. Briljant. We zijn eruit. Wat een goede bespreking. Ik vond het ook fijne ideeën. Goede sfeer ook. Hebben we nog iets voor de rondvraag? Lunch? Ja, lekker. Ik heb zin in vlees gekregen.