Informatie

VARKEN vrijdag 27 maart Extra lange uitzending van 40 minuten! Is het waar dat Spaanse varkens eikels eten. Ja. Er zijn in Spanje een paar varkens die een paar eikels eten. En smaken die varkens later, als ze geslacht zijn, lekker? Ja heel lekker. Trouwens, ook als ze geen eikels hebben gegeten. Achter de Wilde Keukendeur worden opnieuw een paar varkens gehouden. Nu ook voor culinair wetenschappelijk onderzoek. Ze krijgen beukennootjes te eten. Veel beter misschien wel dan Spaanse eikels. En dan het antwoord op de prangende vraag; hoe komt het dat Spaanse varkens die vrij rondlopen in eikenboomgaarden niet zwanger worden van wilde zwijnenberen die er ook vrij en geil rond hangen? O jee, diervrienden kijk mee. GARNAAL vrijdag 20 maart Extra lange uitzending van 40 minuten! Gast in de Wilde Keukenkeet. Een drie sterren chef trakteert op drie garnalen die met de motorfiets rechtstreeks uit zee naar Zwolle zijn gebracht waar ze op ingewikkelde wijze eerst bevroren werden, toen meteen weer ontdooid, heel moeilijk gepeld (tien minuten pellen per garnaal) en opgediend als een vorstenmaal voor een vorst die niet veel honger heeft. En het had niet gehoeven. In de Wilde Keuken de onthulling van landgarnalen. Zijn er altijd al geweest maar ze vielen niet op. Je hoeft er niet op te vissen. Iedereen heeft ze in huis. Heerlijk! MELK vrijdag 13 maart Een koe en kalf en een heel paard half. Maar melk is de motor. Het komt van de koe en wordt kaas. Wat we niet weten, of niet willen weten, is dat voordat een koe gemolken kan worden, zij eerst een kalf moet krijgen. En dat kalf kan melkboer tot last zijn. Kostenpost. Mannetjes, stiertjes meer nog dan de meiden die ook weer koe kunnen worden en een kalf kunnen krijgen en mogelijk een momentje van geluk ervaren. Maar wat gebeurt er met de jonge rundertjes die niet welkom zijn in de melkfabriek? Andere vraag. Wat gebeurt er met melkkoeien als zij is uitgediend? De Wilde Keukenkok gaat uit eten in een sjiek sterrenrestaurant en komt ze tegen op de kaart. De koe en het kalf en een heel paard half. KRUIDEN vrijdag 6 maart Kruiden maken van eten een feest. Maar welke kruiden bij wel eten? Hoeven we niet meer over na te denken. Dat doen de toverkollen voor ons. Ze mengen kruiden en zetten op het zakje alleen nog waartoe ze dienen. Speklapjeskruiden. Wat er in zit doet er niet meer toe, als je maar geen speklapjeskruid over een kip strooit. Daarvoor zijn kipkruiden uitgevonden. En Maggi? Dat is een kruid die naar een man genoemd is en transformeerde tot een blokje. De Wilde Keuken veegt met kruiden de vloer aan. Nee, het klinkt gek, maar het moet zijn: veegt de vloer met kruiden. Raadselachtig, maar wel degelijk een wereldprimeur. INKTVIS vrijdag 27 februari Het is eerder een mossel, eerder een slak, een weekdier, maar hij mag vis heten van de mens. Inktvis is goed beschouwd geen vis. Geen graatje in te bekennen en het slakkenhuis, de schelp zit binnenin. Dat is veel minder lastig dan om je heen. Je hebt er veel, een paar honderd soorten, en sommige kunnen zwemmen als een straalmotor onder water en van die soort, pijlinktvissen, komen er alsmaar meer naar het noorden. Pijlinktvissen zijn de jongste jaren interessant geworden voor vissers op de Noordzee die de dieren flessen noemen. Italianen maken vanouds van flessen ringen die ze bakken, gepaneerd. Maar de inktvissen moeten ze daartoe tegenwoordig uit Scheveningen halen. En de inkt? Daar weet de Hollandse handel nog niet goed raad mee. In de Wilde Keuken wordt er pasta mee geverfd. Zwart. En lekker? Moet je aan Italianen vragen. Ja, zeggen ze. IJZER vrijdag 20 februari Een wereldberoemde pan is het, die Amerikanen, toen het nog cowboys waren, Dutch Oven zijn gaan noemen. Een pan van gietijzer. Niks Dutch aan, maar een Engelsman die ze aan de cowboys ging verkopen had het ijzergieten in Nederland geleerd en zei dat er bij. Zo kreeg de pan de naam. De Wilde Keuken gaat in het ijzer, kookt op een kachel, zelf gemaakt van oud ijzer van een scheepssloperij, bakt wafels op een gietijzeren putdeksel en doet de was in een Dutch oven. Aan ijzer heb je meer dan aan goud. Met goud kan een zwerver niet overleven. Met ijzer des te beter. KREEFT Vrijdag 13 februari 2015 Kreeften zijn griezels. Mensen ook, maar aan kreeften kun je het beter zien. Als mensen zulke grote handen hadden waren we nog veel banger voor elkaar. De regering had de schrik toen berichten binnen kwamen over de alles verwoestende zoetwaterkreeft uit Amerika die in het vredige Hollandse polderwater is komen huishouden. Alles gaat er aan en het beest heeft geen vijanden. O nee? Toch wel, de mens met zijn fuiken vangt ze weg, regering enigszins opgelucht en daar komen de culinairen die goud geld neertellen voor zo'n beestje. Rivierkreeftjes zijn in veel Europees water een plaag. Het begon in Spanje waar rijstvelden zijn aangelegd. Veel water, veel werk, weinig winst. De boeren zochten bijverdienste en zetten Amerikaanse kreeften uit in het water onder de rijst. Succes. De plaag kroop omhoog tot bij Gouda. Er is nu voor iedereen een kreeftje. Maar in de Wilde Keuken vinden ze het kreng niet lekker. Weten wat beters. En het antwoord op de rare vraag of er ook vegetarische kreeften zijn. Nee toch?! PLATVIS Vrijdag 06 februari 2015 Jaartellen konden we nog niet. Er waren nog geen mensen. Het was ooit. Oertijd noemen mensen het nu, gemakshalve. In die tijd, we kijken niet op een periode van een jaar of miljoen, in die tijd was er een vis die liever lui was dan moe. Hij zwom niet, behalve als het dringend moest, maar lag als het even kon op de bodem van de zee. Vissen liggen bij leven en welzijn nooit op hun rug. De luie vis ging op zijn zij liggen. Met één oog keek hij omhoog en kwam er wat te eten langs, dan sprong hij op om het te pakken. Maar met één oog stel je niet goed scherp en mis je nogal eens een prooi. Het andere oog zag alleen de zeebodem. Toen deed de vis iets wat nu, zoveel jaar na Christus nog altijd sensatie zou moeten wekken, maar we staan er nooit meer bij stil. De vis verplaatste het benedenste oog naar boven. En nog altijd, miljoen keer een miljoen, gebeurt het. De vis wordt geboren met aan beide zijden van zijn of haar neus een oog. Even zwemmen, maar dat is niks gedaan, liggen leeft lekkerder. En dan verplaatst de vis, elke vis van deze soort, zijn ene oogje naar de andere kant. Picasso werd er beroemd om, hij portretteerde vrouwen met twee ogen aan één kant voorbij de neus. Maar schollen, tongen, scharren en botjes hebben het bedacht. In de Wilde Keuken een klein heilbotje dat nog een neusje heeft tussen twee ogen, maar het is al bezig met de verhuizing.